معنی بالا نشینی - جستجوی لغت در جدول جو

بالا نشینی

لغت نامه دهخدا

کسی که در بالای مجلس می نشیند، صدرنشین

(فَ یَ دَ / دِ)

نشیننده در بالا. صدرنشین. (آنندراج) (ناظم الاطباء). که بالا نشیند. آنکه جای بالارا به دست آورد. نشیننده در صدر انجمن:
ز بس دود دلم بالانشین بود
فلک را کهکشان رشک زمین بود.
اثر.
- امثال:
بالانشین کم خرج است. (از جامع التمثیل) ،
یعنی بزرگی خرج ندارد. (امثال وحکم ج 1 ص 368).

لغت نامه دهخدا

بالا نشین

صدر نشین، آنکه جای بالا را بدست آورد

فرهنگ لغت هوشیار

بالانشین

صفت صدرنشین، مسندنشین، سدره نشین

فرهنگ واژه مترادف متضاد

معنی بالا نشینی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما